divendres, 30 d’octubre del 2009

Viernes/ divendres / dies Veneris / venerdì



Hacía mucho tiempo que un Viernes no me suponía tantas cosas...hoy he dejado de lado la ansiedad que me acosaba estos días y he vuelto a sentirme en paz, dispuesta a dejar que todo se ordene a mi alrededor, que el Futuro que me espera llegue aunque no me traiga lo que deseo, y este es un extraño pensamiento en mí, porque estoy buscando tantas cosas! y todas ellas son etéreas e intangibles! conceptos que "conozco" pero quiero "descubrir" y sé que por mi carácter debería angustiarme no ser capaz de llegar a ellas......sin embargo, hoy, no me preocupaban el Azar, la Suerte o el Destino...la Vida ya me ha enseñado que todo tiene su justo momento y que siempre hay Infinitas Posibilidades.....

4 comentaris:

german ha dit...

i la sensació és d'un benestar profund! :) m'alegre que et sentes així de bé, perquè eixos moments, a més de passar, s'han de saber apreciar!! ;) bs

Monique LaMer ha dit...

I són tan breus i escasos! clar que ahí radica també el seu encant!
Gràcies pel comentari, Germán! :) bs

Jose Angel ha dit...

Por favor, cuenta cómo se hace eso.

Monique LaMer ha dit...

Verás, Jose, supongo que no hay una manera....en mi caso, dejé de preocuparme por aquello que no puedo controlar, me quita tiempo que puedo dedicar a otras cosas que sí son reales y están a mi alcance; no he renunciado a nada, sólo he establecido prioridades....